Diccionario panhispánico del español jurídico

dpej.rae.es

nemo potest mutare consilium suum in alterius iniuriam

Gral. 'Nadie puede cambiar su propio designio para perjuicio de otro' (Papiniano: Digesto 50, 17, 75).
Adopta también otras formas, pertenecientes a la doctrina de los actos propios, con un significado común 'nadie puede ir contra su propio acto': adversus factum suum quis venire non potest; contra factum proprium venire non potest; nemini liceo adversus sua facta venire; nemo contra factum proprium potest; nemo potest contra factum proprium venire; nemo potest contra proprium actum venire; non concedit venire contra factum proprium; proprium factum nemo impugnare potest; venire contra facta propria non licet; venire contra factum proprium non valet y venire contra proprium factum nulli conceditur. Resume la prohibición de actuar contra los propios actos. Se ha estimado que para que pueda considerarse infringido por la Administración debe ser clara la existencia de un cambio de designio entre dos decisiones administrativas (STS, 3.ª, 23-XI-1999, rec. 3814/1998). Desde antiguo se ha puesto en conexión con el principio non est tolerabilis ignorantia in facto proprio ('no es tolerable la ignorancia en un hecho propio') con el que se excluyen el error o la ignorancia como causas legitimadoras del actuar contra el propio acto. En sentido contrario se pronuncia una máxima formalmente parecida sapientum est mutare consilium ('es propio de sabios el cambiar de opinión') invocada por el Tribunal Supremo para justificar la modificación de su doctrina en aspectos concretos (SSTS, 2.ª, n.º 1501, de 27-IV-1990, y n.º 588, de 25-II-1989).

Referenciado desde